Hoofdmenu:
Net een beetje anders
Hoogbegaafd kleinkind…
Ja, dat kleindochtertje van ons dat is me er eentje, heel lief maar ook heel eigenwijs en er zit soms zoveel in dat koppeke dat wij soms zelf niet kunnen volgen. Ze zit nu in het derde kleuterklasje alhoewel ze pas 4 jaar is, ze heeft een kleuterklasje overgeslagen. De eerste schooldag had ik er zo'n medelijden mee, ze is immers een jaar en soms anderhalf jaar jonger dan de meeste kindjes en is ook een tenger en klein meisje, en toch kraaide ze na de eerste dag alweer boven, zelfs dit klasje ligt beneden haar niveau en dat brengt wel problemen mee, mensen denken al vlug "ja mijn kind schoon kind ", of zijn jaloers en denken dat ze voorgetrokken wordt, maar in de school schenken ze er nu eenmaal speciale aandacht aan en ze heeft een fantastische juf die haar extra opdrachten geeft; maar ze vraagt er zelf ook naar.
Om een voorbeeld te geven, de juf vraagt om een huis te tekenen en onze kleine zal al vlug vragen of ze er de bewoners mag bij tekenen en toch is haar werkje nog eerder klaar dan bij de andere kindjes.
Gelukkig kan ze zich ook goed fysiek uitleven, ze heeft haar eigen tuintje waar ze bloemetjes en groenten kweekt.
Toch is ze heel vermoeiend, je moet zorgen dat die hersentjes voortdurend bezig zijn en ook heel consequent zijn want ze heeft het al vlug in de gaten als je een dag wat minder sterk in je schoenen staat, het ergste dat kan gebeuren is dat die kindjes zich vervelen,maar dit is voor een volgende keer,want voor wie het interesseert,ik kan er nog heel veel over vertellen.
Kamaro
Vervolg…hoogbegaafd kleinkind
Ze is vorig jaar april in België gekomen en verstond geen woord Nederlands, toen het zomer was sprak ze al een aardig woordje Nederlands, ze chat nog met een vriend van ons in haar moedertaal, ondertussen leert haar papa ook haar taal.
Sommige mensen vinden haar grappig maar anderen kijken minachtend en vinden haar arrogant, we hebben haar echt wel moeten leren dat ze niet overal haar snatertje mag tussen slaan, intussen heeft ze zichzelf stap voor stap leren lezen en schrijven, natuurlijk met een beetje hulp.
Ze had vorig jaar een vriendje, maar ze is dat kindje volledig ontgroeit en daar heeft ze best verdriet over gehad, kinderen van haar leeftijd begrijpen haar niet en dat vindt ze wel raar.
Haar papa en ik zijn er voor het ernstige werk, van ons leert ze.
Haar mama en mijn ventje zijn de speelvogels en met hen ontspant ze zich, voetballen, fietsen, klusjes enz.
Met haar papa schaakt ze, mij vertelt ze haar verdrietjes, mijn ventje helpt ze als hij aan een klusje bezig is, of ze gaan samen voetballen, en als haar mama thuis is, ja dan is het dolle pret.
Wij vormen met ons vier een perfect team en voelen ons trots dat we mogen meehelpen dit kleine mensje op te voeden.
Volgende keer vertel ik hoe ze is in de omgang met haar kleine broertje.
Kamaro