Cirkel van Respect

Natuur dekt zich toe
wordt moe
zoekt troost
in warme dons en dauw
wijl hemelblauw
schuilt in nevel
moeizaam
prevelen verloren blaren
hun afscheidskreet
credo in mineur
mijn blik ontvlucht
omfloerste luchten
‘t grijze morgengrauw
zoekt in vertes
vergeefs
kleurrijke einders van weleer
vangt aan
een lusteloze tijd
voor ’t raam
waar spinrag
beeld
steeds meer en meer
vervaagt
natuur
belaagd

Kalimera